Skip to content

Kan

1972berlin1

Yıllar önceydi. Tüm dünya gözlerini Münih’e çevirmiş, Olimpiyat heyecanıyla yanıp tutuşuyordu. Derken gelen bir haber kanları donduruyordu…

5 Eylül 1972, spor tarihinin en karanlık gününe sahne olmuştu. Filistinli “Kara Eylül” örgütünün militanları İsrail delegasyonunun kaldığı bir binayı ele geçirip sporcu ve antrenörleri esir almıştı. Binayı işgal ederken çıkan arbedede militanlar yaralanırken, güreş antrenörü Moshe Weinberg ile halterci Yossef Romano öldürülmüştü.

Örgütün talepleri belliydi. İsrail’de hapishanede bulunan yaklaşık 200 tutuklunun serbest bırakılmasını istiyorlardı. İki de Almanya’daki Kızılordu mensubunu listelerine eklediler. İsrail, bu talebi bir saniye bile düşünmeden reddediyordu.

Pazarlıklar sürerken hiçbir rehinenin kılına dokunulmamıştı. Penceredeki İsrailliler Andre Spitzer ile Kehat Shorr’un yüzleri dünya televizyonlarına yansımıştı. Militanlar helikopterler istediler ve bu helikopterlerin kendilerini Kahire’ye götürecek uçağa taşımalarını beklediler.

Havaalanına gidildiğinde Kahire’ye uçacak uçağın bırakınız uçmaya hareket etmeye bile hazır olmadığı anlaşıldı. Bunu tespit eden saldırganlar keskin nişancılar tarafından öldürülmüştü. Aslında bu nişancılar da polisti zira Alman kanunları ordunun böyle durumlarda müdahale etmesine izin vermiyordu.

Kalan beş saldırgan karşı ateşe başladılar. Durumun umutsuz olduğunu anlayan saldırganlardan biri helikopterdeki rehineleri taradı. Bir de el bombası atarak helikopteri havaya uçurdu. Diğer helikopter de tarandı. Kovalamaca son bulduğunda bilanço ağırdı: 11 İsrailli sporcu ve antrenör, beş militan, bir Alman polis ölmüştü. Militanların cenazeleri Libya’da kahramanlar gibi karşılanmış ve devlet töreniyle gömülmüştü. Üç militan sağ olarak ele geçirilmiş, onlar da 29 Ekim’de kaçırılan bir Lufthansa uçağının içindeki rehinelere karşılık serbest bırakılarak Libya’ya gönderilmişti.

Arap Ülkeleri içinde sadece Ürdün’ün kınadığı katliamdan sonra oyunlara devam edilip edilmeyeceği dünyanın merak konusuydu. 5 Eylül 1972’de oyunlar durdu. Bir gün sonraki cenaze törenine 80 bin seyirci ve 3 bin sporcu katılmıştı. IOC Başkanı Avery Brundage’ın konuşmasında İsrailli sporculara nerdeyse hiç yer vermemesi tepkiyle karşılanmıştı. Spitzer’in eşi Ankie, Moshe Weinberg’in annesi ve kuzeni merasimde yerini almıştı. Kuzen Carmel Eliash’ın kalbi törene dayanamamış ve durmuştu.

6 Eylül’de Münih Organizasyon Komitesi oyunların durdurulmasını istese de, Brundage kararlıydı ve Olimpiyat devam edecekti. İsrail hemen, karşı tepkilerden korkan Mısır da bir gün sonra oyunlardan çekildi.

Dünyada birçok insan belki de Filistin’den böylece haberdar olmuştu. Örgüt tarihe geçecek kanlı bir eylemle adından bahsettirmişti. İsrail uçaklarının Lübnan ve Suriye’deki kampları bombalaması için sadece birkaç gün gerekmişti…

1972berlin2