Zach LaVine dün akşam serbest atış çizgisinden üç smaç yaptı; serbest atış çizgisinden alley-oop, serbest atış çizgisinden değirmen, serbest atış çizgisinden bacak arası. Şimdi yavaşça arkanıza yaslanın ve bunun ne anlama geldiğini düşünün. Smaç yarışmaları tarihinin en görkemli ve sürreal performanslarından birine şahit olduk. Birkaç yüzyıl önce Newton’ın kafasına elma düşmüş ve yerçekimi kanunu ortaya çıkmıştı. Dün akşam kafamıza Zach LaVine düştü ve yerçekiminin hurafe olduğunu fark ettik.
Fakat… Fakat akşamın yıldızı Zach LaVine değildi. Aaron Gordon hayalgücünün sınırlarını zorlayan smaçlarıyla hem artistik hem de teknik kategorileri domine etti.
Stuff the Magic Dragon hoverboard üzerinde duruyor, kendi ekseni etrafında dönmeye başlıyor, Aaron Gordon mükemmel bir zamanlamayla topu alıyor, havada 360 derece dönüyor, tek eliyle smacı tamamlıyor, çünkü ikinci elini ensesine koymakla meşgul. Yani smacın senaryosu var ve senaryo sürpriz sonla bitiyor. Bu ne abi? Smaç mı yapıyoruz, Shyamalan filmi mi çekiyoruz?
Epey zamandır Cumartesi akşamının ana yemeğine dair tartışmalar vardı. Smaç şampiyonası yerine 3’lük yarışmasının sona alınması gerektiğinden bahsedilmekteydi (ben de bu gruba dahilim). Evet, 3’lük yarışması, all-star tarihi boyunca prestij erozyonuna uğramamış yegane yarışma. İşin içinde ne jüri (smaç yarışması), ne de lüzumsuz laubalilikler (all-star maçı) var. Süper yıldızlar katılmaktan çekinmiyor. Çünkü galibiyetin tek ölçüsü var: 60 saniyelik şut performansı. Hem basketbolun evrimi hem de yıldızların kalibresi hesaplanınca, smaç şampiyonasından daha fazla heyecan uyandırıyor.
Fakat dün akşam efsanevî bir düelloya şahit olduk. Yarışma bittikten birkaç saat sonra hâlâ tweet atmakla meşguldük. Hiçbirimizin 3’lük izlemeye mecali kalmamıştı. NBA Smaç Şampiyonası olimpiyat ve tiyatronun, atletizm ve yaratıcılığın, fizik kuralları ve hayalgücünün, kimya ve simyanın mükemmel bir kombinasyonu. %90 oranla hayal kırıklığı yarattı, yaratıyor, yaratacak; ama %10’luk bölümde adrenalin zehirlenmesi yaşayacağımız muhakkak. Bazen sıradan bir atlet yarışmayı domine edecek, bazen birkaç muhteşem smaç arada kaynayıp gidecek, bazen topyekun hüsrana uğrayacağız ve nadiren dün akşamki gibi bir düello izleyeceğiz. O güne dek Aaron Gordon meme’leri yapmaya devam.
Cumartesi Gecesi Ateşi
– 30’uma ramak kaldı. All-Star organizasyonlarında A’dan Z’ye böylesine keyif aldığım başka bir Cumartesi akşamı hatırlamıyorum.
– Birkaç yıldır all-star organizasyonlarını domine eden Kevin Hart, evlat olsa sevilmeyecek bir arkadaşımız. Fakat Draymond Green’le yaptığı 3’lük düellosu hem eğlenceli hem de kendi kulvarında heyecan vericiydi. Umarım zirvede bırakır ve intihar eder.
– 3’lük yarışması her zamanki gibi enfesti. Splash Brothers finalde kozlarını paylaştı ve Thompson parlak bir skorla (27 puan) Curry’nin performansını (23 puan) geride bıraktı. Genel puan tablosunda beraberlik var; Steph: 1 – Klay: 1. Seneye kaldıkları yerden devam edecekler.
– Dominique Wilkins smaç yarışmasını takiben bir tweet attı: “Should have been two trophies!” Ben de şöyle bir tweet attım ve Dominique Wilkins favladı.
– Nique’in favori listesini karıştırırken Latrell Sprewell’in twitter hesabını buldum. Yaklaşık 2700 takipçisi var, profil fotoğrafında yemek pişiriyor ve Donald Trump’a oy vereceğini söylüyor.
@realDonaldTrump Has my vote for President, thx for telling the truth!!!!
— Latrell Sprewell (@Sprewell_15) February 1, 2016
– Yetenek yarışması yeni formatıyla ilk kez görücüye çıktı. Uzunlar ve kısalar birbirlerini eleyerek finale çıktılar ve finalde Karl-Anthony Towns, Isaiah Thomas’ı eleyerek uzunların namını altın harflerle mücevher taşa yazdı. Bu format eninde sonunda arıza yapacaktır ama yarışmaya katılan diğer uzunların heyecanla tezahürat yapması, galibiyet sevinciyle KAT’ı kucaklaması müthiş manzaraydı. Big fellas around the world, unite!
8 şubat 2012 - 19 aralık 2022, yazıhane