Şafak 4: Norm the Storm

steve nash tam 38 yaşında. yaşıyla ilgili şakalar yapmak istersek, tupac’ın öldürülmesinden veya kasparov’un deep blue’ya yenilmesinden beri ligde diyebiliriz. o günden beri dallas ve phoenix’te üzerinde sadece 13 numarayı gördüğümüz nash’in bu yaz lakers’a geldikten sonra da aynı ritüeli devam ettirebilmesi için oldukça yüksek bir merdivene ihtiyacı vardı, çünkü üzerinde chamberlain yazan 13 numaralı lakers forması staples center’ın tavanında emekliliğin tadını çıkarıyordu. bunun üzerine 10 numarayı seçen nash’in bu tercihinin sebebi, sıkı bir futbol izleyicisi olmasından başka bir şey değildi aslında. 2000’li yıllarda tyronn lue,1 vlad radmanovic ve lindsey hunter amca gibi rol oyuncuları2 tarafından giyilen 10 numaralı lakers formasının aslında önemli bir sahibi vardı. şimdi filmi biraz geri saralım.

72-76 sezonları arasında koçluk yaptığı lakers’ta bir şampiyonluk, bir de final gören bill sharman,3 görevini basketbolu birkaç sene önce bırakan ve henüz 38 yaşında olan jerry west’e devrederek ofis değiştirmiş, takımın gm’liğine getirilmişti. sharman’ın daha ilk yılında kazanılan o şampiyonluk, lakers’ın los angeles’a taşındıktan sonra oynadığı 7 finalin4 arkasından gelen ilk şampiyonluktu. üstelik normal sezonda 33 maçlık rekor bir galibiyet serisi yakalamış ve toplamda da yıllar sonra jordan’lı chicago’nun 72 maçla geliştireceği galibiyet rekorunu da o sezon 69 maç kazanarak kırmıştı west – goodrich – mcmillian – hairston – chamberlain beşi.

sharman’ın son iki sezonunda playoff’a dahi kalamayan lakers, jerry west’in ilk koçluk deneyiminde 53 maç kazanıp normal sezonu lider kapasa da, konferans finalinde bill walton’ın portland’ına süpürülmüştü ve artık 33 yaşına gelen gail goodrich de üç tane birinci tur draft hakkı karşılığında, o zaman ki adıyla, new orleans jazz’a gitmişti. birkaç yıl öncesine kadar west – goodrich gibi gelecekte formaları emekli edilecek ve hall of famer seçilecek iki guarddan oluşan havalı bir arka alana sahip olan lakers’ın artık yeni bir yöne gitmesi gerekiyordu. sharman’ın ilk draftı olan 77 draftına bu şekilde giren lakers, bu zayıf draftta ilk sıralardan kenny carr ve brad davis gibi iki kötü seçim yapsa da, ilerki* yıllarda gm olduktan sonra başta kobe bryant olmak üzere birçok iyi seçim yapacak olan jerry west ve bill sharman 22. sıradan duquesne mezunu point guard norm nixon’ı seçer ve henüz ne denli iyi bir oyuncu seçtiklerinden kimsenin haberi yoktur. kariyeri boyunca oyun zekası, skor potansiyeli, potaya gitmeyi sevmesi ve en önemlisi çok iyi bir pas dağıtmasıyla bilinen norm nixon, böylece duquesne gibi küçük bir okuldan kısa sürede los angeles lakers’ın önemli bir oyuncusu haline gelmeye başlar.

draft gecesinden biraz daha öncesine gidersek5 norm nixon’ın öğrencilik yılları biraz ilginç. georgia’da lise yıllarını tam anlamıyla “ortadirek şaban’daki erkan” gibi geçiren nixon, hem basketbol hem de amerikan futbolunda all-state6 seçilmiş ve hatta dallas cowboys ve pittsburgh steelers gibi nfl takımlarından tryout teklifleri almış. aynı zamanda atletizm takımında 400 metrede ve yüksek atlamada da yarışan nixon, sonunda basketbol topunu seçmiş.

nixon, en iyi çaylak beşine de seçildiği ilk sezonunda lakers hücumunu yönetebileceğini gösterir ve jerry west de ona güvenerek takım içindeki rolünü gittikçe arttırır. bunun sonucunda nixon ikinci sezonunda, %54 gibi bir point guard için çok yüksek bir yüzdeyle 17 sayı 9 asist 2.5 top çalma gibi chris paul ortalamaları yapar ve oyununu birkaç merdiven yukarı taşır. playoff’larda üstüste ikinci defa seattle’a ütülendikten sonra jerry west görevi bırakır ve o yaz hem lakers’ın hem de nixon’ın kaderini değiştirecek bir olay olur. goodrich karşılığında jazz’den alınan 3 ilk tur draft hakkının sonuncusu kullanılacaktır ve o sezon lig sonuncusu olan jazz sayesinde, lakers’a lotaryada 1. sıradan seçme şansı doğar. kimin seçileceği elbette bellidir. 2 yıldır ncaa’i domine ederek arkasında müthiş bir hype yaratan ve erken profesyonel olmaya karar veren magic johnson; kareem abdul-jabbar, norm nixon, jamaal wilkes ve çok genç bir michael cooper’dan oluşan iskelete katılır ve bu iskelet paul westhead koçluğunda o sezon şampiyon olur. iki sene sonra, 82’de ise takımın başında artık pat riley, ince tarağı ve jölesi vardır. lige girdiğinden beri asist sıralamalarında ilk beşten hiç düşmeyen nixon, o sezon ilk kez all-star seçilir ve bir kez daha şampiyon olurlar ve nixon’da o playoff boyunca, kareem ve magic’in önünde, lakers’ın en fazla sayı atan oyuncusu olur. ancak ertesi yıl hem kendisini seçen gm bill sharman görevi bırakır, hem de son 3 sezonda 2 kez finalde yendikleri philadelphia’ya bu sefer 4-0 kaybederler ve pat riley’nin kafasında tilkiler dolaşmaya başlamıştır. artık dümeni tamamen magic johnson’a devretmek istiyordur ve 83 yazında sürpriz bir şekilde norm nixon birinci tur draft hakkı karşılığında şehrin diğer takımı clippers’a takas olur. belki de şu an formasının emekli edilmemiş olmasının sebebi olan bu gelişmeyi jack nicholson’la içmeye giderek karşılar nixon. cephe arkadaşlarını kaybeden kareem, magic, wilkes ve cooper gibi takımın ağır abileri de kendilerince güzel bir tepki koyarlar. nixon’ın karşılığında gelen draft hakkıyla 4. sıradan seçilen ve lakers’ın o zamanlar maçlarını oynadığı the forum’un bulunduğu inglewood’da büyüyen genç byron scott’a çok zor bir çaylak dönemi yaşatırlar.

norm nixon’la çok iyi arkadaş olan magic johnson ve michael cooper, byron scott’a pek de sıcak davranmazlar. kampın ilk bir haftası boyunca hiç konuşmazlar ve antrenmanlarda scott cooper’dan epey dirsek yer. üçüncü gün cooper’dan yine bir dirsek gelince scott dayanamaz, cooper’ın karşısında dikilir ve bir sonraki dirseğinde sorgusuz sualsiz dalacağını haber verir. magic’in, “onun ne kadar sert ve güçlü olduğunu test etmek istedik. işe de yaradı” diyerek açıkladığı bu davranış, byron scott’ın o bilinen inatçı karakteriyle alev alınca, kendi deyimiyle kendisini devamlı hazır tutmasını, norm nixon’dan daha iyi olabilmek için daha da fazla çalışmasını ve kısa sürede kendisini takıma kabul ettirmesini sağlamıştı. bir sezon önce takıma katılan james worthy’nin gelişimi ile birlikte lakers’ta ışıklar daha da parlamış ve norm nixon unutulmaya başlamıştı. lakers’la 10 sezon geçirecek olan byron scott ise 3 kez şampiyonluk görecek, inatçılığı kendisini hatırlatan ve takımın geleceğinin yüzü olacak olan kobe bryant’ın en önemli mentörlerinden biri olacaktı.

clippers’taki ilk sezonunda kendisini kanıtlamak istercesine magic johnson ve isiah thomas’la beraber o sezon en fazla asist yapan oyuncu olan norm nixon bir kez daha all-star seçilse de, elbette bir yüzük şansı daha yakalayamaz. 86 yazında, 30 yaşındayken new york’ta central park’ta softball oynarken bir çukura basar ve ciddi şekilde sakatlanıp sezonu kapatır. o güne kadar 9 yıllık nba kariyerinde sadece 10 maç kaçıran nixon, iyileştikten sonra da ertesi sezona başlamadan hemen önce bir kez daha sakatlanır ve yine sezonu kapatır. 3 sene sonra geri dönüp italya’ya gitmeye karar verir ve scavolini’de de basketbolu bırakır. benim gibi onu canlı izleyememiş biri için ise onun hakkında kafamda beliren ilk görüntü, bir lakers maçından sonra yorum yaparken bir anda ayağa kalkıp, arkada kameraya el sallayan apaçilere “boston sucks!” tezahüratı yaptırmasıydı.

steve nash futbola olan hayranlığıyla 10 numarayı seçmiş olabilir ancak aynı zamanda takım tarihinde önemli bir yeri olan, kendisi gibi önemli bir pasörle de aynı numarayı giyecek. nixon o takasta yer almasa, belki bugün çok daha fazla insanın tanıdığı bir oyuncu olacaktı ve hatta belki de nash, seçmek için başka bir forma numarası bulmak zorunda kalacaktı.

1. 2001 finaline maç kaybetmeden gelen lakers, los angeles’ta ilk maçı uzatmada iverson’a kaybederken maçın kuşkusuz en unutulmaz anı, iverson’ın uzatma sonuna doğru lakers bench’inin tam önünden gönderdiği şutun ardından yere düşen savunmacısı lue’nun üzerinden geçmesiydi. lue kısa lakers kariyerinin belki de en iyi maçını çıkarsa da, iverson’ın 48 sayısıya philly, 2001 playofflarında lakers’a karşı maç kazanabilen tek takım olmuştu. http://www.youtube.com/watch?v=grXws5m11SA [↩]
2. rol oyuncuları derken lakers kariyerlerine bakarak hunter amcanın telefonlara baktığı, lue’nun çay demlediği, vlad’ın at yarışı çalıştığı bir türk taksi durağı dizisi mesela.. [↩]
3. 50’lerde ezeli düşman boston’da oynadığı 10 sezonda 4 kez şampiyon, 8 kez de all-star olarak celtics efsanelerinden biri olarak hall of fame seçilse de, lakers koçu olarak da hall of fame seçilmiş ve john wooden & lenny wilkens ile beraber nba tarihinde hem oyuncu hem de koç dalında hall of fame seçilen üç kişiden biridir kendisi. [↩]
4. ki bunların 6’sı malesef celtics’e karşıydı ve 4’ü de 7. maç travmasıyla kaybedilmişti. [↩]
5. yazı içinde inception yaptık sanırım. [↩]
6. eyaletin en iyi oyuncularından oluşan ve her sezon yapılan karma [↩]